ان شبانگاه که......

آن شبانگاه که دل بر سر راهت دادم

                                   بنده عشق تو گشتم تو شدی بنیادم

طالع سعد من از یاد نگاه تو بود

                                     چشم زیبای خمارت نرود از یادم 

با تو بودن چه خوش است آی پریزاد رضا

                                مست روی مه تو هستم و اینک شادم

در کمینم که شبی بگذری از کوچه دل

                                  که من اینگونه به دنبال رهت افتادم

نیستم در غم حسرت که تویی یاور من

                                      با تو ای مریم من تا به ابد آزادم

شور عشق نگه گرم تو در جان من است

                                   شور شیرین بنما تا که کنی فرهادم

 تا رضا هست در این دامگه دیر مغان

                                  مریمی باشد و هر لحظه بود در یادم